Μετά την μεγάλη επιτυχία της Ελλάδας να αναγνωρίσει την ισότητα στον γάμο, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή νέο νομοσχέδιο που θα κατοχυρώνει την ισότητα και στον θάνατο.
Η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα του κόσμου που θα αναγνωρίσει την ισότητα των πολιτών στον θάνατο.
Δεν είναι αλήθεια πως μπροστά στον θάνατο είμαστε όλοι ίσοι. Αυτά είναι ποιητικές μπούρδες. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Δεν είναι δυνατόν να πεθαίνει ένας άνθρωπος στα 40 και ο άλλος στα 100. Πώς είναι ίσοι αυτοί οι δυο; Πρέπει να φέρουμε την ισότητα και στον θάνατο.
Είναι άδικο και αποτελεί τρομερή ανισότητα να ζουν οι Ελληνίδες σχεδόν έξι χρόνια περισσότερο από τους άνδρες. Εντάξει, οι γυναικοκτονίες ρίχνουν κάπως το μέσο όρο ζωής των γυναικών και διορθώνουν κάπως την αδικία, αλλά και πάλι οι Ελληνίδες ζουν περισσότερα χρόνια από τους Έλληνες. Φυσικά, οι Ελληνίδες ζουν περισσότερα χρόνια γριές, άσχημες, άρρωστες, κουφές και μόνες αλλά και πάλι είναι αδικία να ζουν περισσότερο οι γυναίκες, γιατί φορτώνουν με έξοδα το κράτος και το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Το σωστό θα ήταν να βγει ένας μέσος όρος ηλικίας για όλους, και όποιος τον φτάνει και τον ξεπερνάει να θανατώνεται, ώστε να υπάρχει ισότητα και στον θάνατο.
Η ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία θα πρέπει όχι μόνο να ψηφιστούν από τη Βουλή αλλά να γίνουν και υποχρεωτικές.
Στο γάμο για παράδειγμα, που είναι και πάλι πολύ της μόδας και θεωρείται μάλιστα και πολύ προοδευτικό πράγμα, θα μπορούσε όταν πεθαίνει ο ένας από τους δυο, να θάβουν μαζί του και τον άλλο. Κρίμα είναι να τους χωρίσει ο θάνατος· τόσο αγώνα έκαναν για να παντρευτούν και τόση χαρά πήραν που κατέκτησαν την ισότητα στο γάμο.
Ισότητα και στον θάνατο. Η Ελλάδα είναι έτοιμη. Οι Έλληνες είναι πολύ μπροστά.
(Φίλες και φίλοι, που διαβάζετε αυτό το κείμενο γύρω στο 2.150 μ.Χ., θέλω να σας πω πως το κείμενο είναι σατιρικό, αν και η ευθανασία και η υποβoηθούμενη αυτοκτονία είναι ήδη εδώ, και όχι πάντα για ανθρωπιστικούς λόγους. Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην εποχή σας αλλά μάλλον θα χτυπιέστε από τα γέλια, όταν θα διαβάζετε πως οι άνθρωποι θεωρούσαν κάποτε τον γάμο …δικαίωμα, και ήθελαν …ισότητα στο γάμο. Να σας πω πως δεν ήταν όλοι οι άνθρωποι στην εποχή μας εντελώς βλαμμένοι, για να θεωρούν το γάμο δικαίωμα. Υπήρχαν και άνθρωποι που θεωρούσαν δικαίωμα να έχει κάθε άνθρωπος φαγητό και στέγη, και να έχει κάθε άνθρωπος την δυνατότητα να ζήσει με αξιοπρέπεια και να μεγαλώσει τα παιδιά του, αλλά σε αυτούς δεν έδινε κανείς σημασία γιατί ήταν της μόδας οι Μητσοτάκηδες, οι Κασσελάκηδες και οι Καρπουζίδηδες. Υπήρχαν και άνθρωποι που έλεγαν πως δεν είναι δυνατόν να διαλύεται η δημόσια Υγεία και να ζουν μόνο αυτοί που έχουν να πληρώσουν αλλά κι αυτοί δεν ήταν και πολύ δημοφιλείς. Ζούσαμε στην εποχή των τεράτων. Στην εποχή των φρικιών. Καλά να περνάτε. Δεύτερη ζωή δεν έχει. Αν και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Αν πληρώνεις, μπορεί κάποτε και να έχει.)
