Ήταν Οκτώβριος του 1974 όταν o «Κύκνος» έδεσε για τελευταία φορά στους προβλήτες του λιμανιού του Βόλου – από τότε το όνομά του αποτελεί έναν αλησμόνητο μύθο, που για τους παλιούς η ιστορία του είναι αληθινή και για τους νεότερους διηγήσεις και φωτογραφίες.
Υπήρξε το αγαπημένο καραβάκι για χιλιάδες ανθρώπους που ήθελαν να ταξιδέψουν εκείνα τα δύσκολα μεταπολεμικά, και όχι μόνο, στον Βόλο, τη Χαλκίδα, την Αιδηψό και τις Σποράδες.
Ο «Κύκνος» ήταν ο θρύλος της περιοχής.
Το εμβληματικό καράβι με σήμα του τον κατάλευκο κύκνο στην πλώρη του, μέσα σε γαλάζιο κυκλικό πλαίσιο, έκανε το «παρθενικό» του δρομολόγιο στην Ελλάδα για την εταιρεία «Σαρωνικός» τον Μάιο του 1947,δηλαδή πριν από 76 χρόνια και κατέπλευσε για πρώτη φορά στο λιμάνι του Βόλου ξεκινώντας το τακτικό δρομολόγιο Βόλος -Αιδηψός-Χαλκίδα.
Πέντε χρόνια αργότερα το 1952 το «Κύκνος» άρχισε να συνδέει παράλληλα τον Βόλο και με τα νησιά των Βορείων Σποράδων, δηλαδή Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο, αλλά και Σκύρο.
Τελευταία είσοδος στο λιμάνι του Βόλου, σφυρίζοντας και σημαιοστολισμένο, για το «Κύκνος» ήταν τον Οκτώβριο του 1974.
Από τις ΗΠΑ στον Βόλο
Η ιστορία του «Κύκνος» ξεκίνησε στο Μέιν των ΗΠΑ όπου και ναυπηγήθηκε το 1930 και έπεσε στη θάλασσα την ίδια χρονιά.
Το πρώτο όνομα που πήρε το σκάφος ήταν «Sylvia» και ένας από τους ιδιοκτήτες του στα χρόνια του Μεσοπολέμου λέγεται πως ήταν ο δήμαρχος Νέας Υόρκης Φιορέλο Χένρι Λα Γκουάρντια, σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα του καταγόμενου από τη Γλώσσα Σκοπέλου βουλευτή Μαγνησίας αειμνήστου Χρήστου Αντωνίου.
Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκειά του, το πλοίο χρησιμοποιήθηκε από το αμερικανικό ναυτικό ως βοηθητικό σκάφος με την ονομασία «USS Tourmaline» και είχε ως βάση του τη Νέα Υόρκη.
Το 1945 με τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου σταμάτησε να χρησιμοποιείται από τον Αμερικανικό Στρατό και τον Ιανουάριο του 1946 πουλήθηκε και πέρασε σε ελληνικά χέρια.
Το αγόρασαν οι Έλληνες εφοπλιστές Ανδρέας Εμπειρίκος και Μανώλης Κουλουκουντής, ο οποίος από το 1940 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην αμερικανική μεγαλούπολη και ήταν πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών της Νέας Υόρκης.
Το πανέμορφο σκαρί με την ονομασία «Adelphic», διέσχισε τον Ατλαντικό ωκεανό μεταφέροντας τρόφιμα και υγειονομικό υλικό της αμερικανικής βοήθειας για λογαριασμό της UNRRA και έδεσε για πρώτη φορά σε ελληνικό λιμάνι, στον Πειραιά το 1946.
Από τότε αφού έγιναν οι αναγκαίες μετασκευές και μετονομάστηκε σε «Κύκνος», δρομολογήθηκε στις ελληνικές θάλασσες.
Το “Κύκνος” ήταν το αγαπημένο καράβι όλων
Υπηρέτησε εκείνα τα δύσκολα χρόνια πιστά την εξυπηρέτηση των ανθρώπων που έπρεπε να μετακινηθούν και δεν υπήρχαν ακόμη δρόμοι στην πατρίδα μας.
Όσοι ήθελαν να μετακινηθούν από την Αθήνα προς τον Βόλο, έφθαναν στην πρωτεύουσα της Εύβοιας με τρένο και από εκεί επιβιβαζόμενοι στο «Κύκνος» ταξίδευαν προς τον Βόλο.
Άνθρωποι, εμπορεύματα και μερικές φορές ακόμη και ζώα μεταφέρονταν με ασφάλεια με το θρυλικό πλοίο.
Τον Ιούλιο του 1974 με την κήρυξη της γενικής επιστράτευσης υπάρχει μία ιστορική φωτογραφία με το «Κύκνος» δεμένο εκείνη τη μέρα στο νέο λιμάνι του νησιού, περιτριγυρισμένο από χιλιάδες ανθρώπους που έπρεπε να ταξιδέψουν για να καταταγούν.
Κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης μετέφερε επίσης στρατεύματα και πολεμικό υλικό από το Βόλο στη Λήμνο.
Το τέλος για το «Κύκνος» ήρθε μερικούς μήνες αργότερα, αφού το πολυαγαπημένο καράβι σταμάτησε τη δράση του στις Σποράδες, τον Οκτώβριο του 1974.
