Τελ Αβίβ. Η τρίτη ακριβότερη πόλη του κόσμου μετά την Νέα Υόρκη και την Σιγκαπούρη.
Λίγα λεπτά αφότου προσγειωθεί το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο, η πρώτη εικόνα που αντικρίζεις είναι ένας απέραντος διάδρομος.
Δεξιά κι αριστερά οι φωτογραφίες των ομήρων της Χαμάς.
Βρέφη, παιδιά, έφηβοι, ενήλικοι και ηλικιωμένοι.
Η 7η Οκτωβρίου αποτυπώνεται από τα πρώτα βήματα ενός ταξιδιώτη στο έδαφος του Ισραήλ.
Περπατώντας στο Τελ Αβίβ, οι εικόνες διαφορετικές από εκείνες του Νότου.
Στην πρωτεύουσα του Ισραήλ. Στο Νότο περισσότερα είμαι τα στρατιωτικά οχήματα από τα αυτοκίνητα. Στο Τελ Αβίβ δεν υπάρχουν στρατόπεδα, τζιπ του στρατού και άρματα.
Το μόνο όχημα που σε ξυπνά νωρίς το πρωί είναι το απορριμματοφόρο με το καθημερινό του δρομολόγιο.
Όταν σουρουπώσει χιλιάδες νέοι ξεχύνονται στα μπαρ και τις καφετέριες και από παντού ακούγεται μουσική. Σε αντίθεση με τον Νότο που δέκα ημέρες δεν ακούσαμε ούτε μισή στροφή τραγουδιού.
Δεν πρέπει βέβαια να αγνοούμε ότι το Τελ Αβίβ σχεδόν καθημερινά γίνεται στόχος των ρουκετών της Χαμάς. Κάθε κατάστημα έχει το δικό του καταφύγιο. Όταν λήξει ο συναγερμός οι νέοι βγαίνουν από τα καταφύγια, κάθονται και πάλι στα τραπέζια και συνεχίζουν το ποτό τους ή το φαγητό τους. Ζωές που τις καθορίζουν οι ρουκέτες και το Iron Dom…
