Ο ταλαντούχος Βαγγέλης Μάγειρος, ο οποίος πρόκειται να παρουσιάσει από τις 14 Μαΐου, στον Τεχνοχώρο Φάμπρικα την παράσταση «Οιδίνους» του Θανάση Τριαρίδη δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Τον γνωρίσαμε ως σκηνοθέτη, ηθοποιό και συγγραφέα. Σε όλες τις ιδιότητές του το βασικό χαρακτηριστικό του και η μεγαλύτερη ώθησή του για δημιουργία ήταν η αγάπη του για το θέατρο.
«Ο Τριαρίδης είναι ένας σύγχρονος συγγραφέας και με αφορμή έναν μύθο του τότε μιλάει για το τώρα. Μιλάει για αυτούς που είναι δέσμιοι στο παρελθόν. Για όσους λαχταρούν το μέλλον. Για όλους αυτούς που πίστεψαν πως ένα ψέμα που έμοιαζε ανάσα για τη ζωή, αποδείχτηκε η φυλακή της. Οπότε ναι, αν όχι όλους, αφορά σίγουρα τους περισσότερους» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Βαγγέλης Μάγειρος με αφορμή την παράστασή του «Οιδίνους» και συμπληρώνει: «Είναι η δεύτερη σκηνοθεσία μου στην Αθήνα μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κάτι που ομολογώ δεν περίμενα και με κάνει πολύ χαρούμενο».
Πού σε ξέρω; (εννοώ να βάλεις δουλειές σου)
Οι πιο πρόσφατες δουλειές μου ήταν στο θέατρο «Μικρός Κεραμεικός» με την παράσταση «TABULA RASA» σε δική μου σκηνοθεσία και κείμενο και στο «Από
Μηχανής Θέατρο» στον «Οιδίποδα Τύραννο» σε σκηνοθεσία του Θανάση Σαράντου ως ηθοποιός (στον ρόλο του Θεράποντα και ως μέλος του χορού).
Ποιος είναι ο δικός σου Οιδίνους;
Όλοι εκείνοι που γύρω από το ψέμα που πίστεψαν για αυτούς έχτισαν και τις δικές μας ζωές. Και ακόμα περισσότερο αυτοί που δε σταματάνε να παλεύουν για να
δραπετεύσουν από αυτό.
Είναι η παράσταση αυτή μια παράσταση για όλους;
Ο Τριαρίδης είναι ένας σύγχρονος συγγραφέας και με αφορμή έναν μύθο του τότε μιλάει για το τώρα. Μιλάει για αυτούς που είναι δέσμιοι στο παρελθόν. Για όσους
λαχταρούν το μέλλον. Για όλους αυτούς που πίστεψαν πως ένα ψέμα που έμοιαζε ανάσα για τη ζωή, αποδείχτηκε η φυλακή της. Οπότε ναι, αν όχι όλους, αφορά
σίγουρα τους περισσότερους.
Το ξέρεις ότι σε μια εβδομάδα μόνο έχουμε 23 πρεμιέρες μέσα στον ανοιξιάτικο Μάη; Πώς το σχολιάζεις;
Το βλέπω ως έναν ωραίο αποχαιρετισμό του θεατρικού χειμώνα και ένα ζεστό καλωσόρισμα του καλοκαιριού. Είναι πολύ όμορφο που κοινό και καλλιτέχνες
αγκαλιάζουν τη θεατρική άνοιξη και δεν την αποδιώχνουν. Είναι μία ευκαιρία για νέους ανθρώπους και ομάδες να παρουσιάσουν τις δουλειές τους στον κόσμο. Σαν
ένα κλείσιμο του ματιού, σαν μια υπόσχεση για τη σεζόν που θα ακολουθήσει.
Πώς είναι η συνεργασία σου με τους δυο ηθοποιούς;
Η συνεργασία με την Πωλίνα και τον Ουσίκ ήταν είναι υπέροχο ξαφνικό γεγονός. Ξεκίνησε από μία τυχαία συνάντηση σε ένα καφέ στην Κυψέλη, ακολούθησε μία
επίσημη συνάντηση στο ίδιο καφέ και από κει και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους. Από τις πρόβες μας δε θα άλλαζα ούτε μία στιγμή.
Γράψε μου τρεις λέξεις για το έργο του Τριαρίδη;
Άμεσο. Ποιητικό. Απαραίτητο.
Δεν σταματάς να σκηνοθετείς. Μονόδρομος;
Ένας ακόμη δρόμος. Είναι η δεύτερη σκηνοθεσία μου στην Αθήνα μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Κάτι που ομολογώ δεν περίμενα και με κάνει πολύ χαρούμενο. Και αυτή, αλλά και η πρώτη, έγιναν με ανθρώπους που γνώρισα εδώ, που αγάπησα, εκτίμησα και εμπιστεύθηκα. Είναι υπέροχο αίσθημα ο κόσμος που έχεις
φανταστεί να ζωντανεύει μέσα από δικούς σου ανθρώπους και τα μάτια τους να είναι η συνέχεια των δικών σου.
