Ο,τι φημολογείται δεν είναι πάντα αλήθεια και ό,τι γυαλίζει δεν είναι πάντα χρυσός!
Αφορμής δοθείσης η όλο και κλιμακούμενη υφέρπουσα ανθρωποφαγία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που έχουν ξεπεράσει κατά πολύ ακόμη και τα “πρωινάδικα”.
Η κυρία Κούλα, μιας προ τεχνολογικής εποχής, στο χωριό που κοιτούσε πίσω από το φιλιστρίνι ικανοποιούσε τη ρουτίνα της και την απύθμενη περιέργειά της.
Η σημερινή ιντερνετική σαρκοφαγία όμως, μέχρις αίματος, ικανοποιεί τα αρρωστημένα απωθημένα και τα σύνδρομα μιας κοινωνικής εμμονικής παθογένειας.
Πίσω από την οθόνη, που βλέπει αλλά δεν βλέπουν, ο καθένας χυδαιολογεί, βλασφημεί, διδάσκει νέο λεξιλόγιο τύπου πορνοαργκό, πολιτικολογεί, υιοθετεί, διαδίδει, μπαίνει σε κρεβατοκάμαρες, δικάζει, αθωώνει, αποθεώνει και κατακεραυνώνει τους ίδιους σε χρόνο dt!
Γιατί έχει γνώμη αλλά όχι γνώση.
Και αυτή η ταλαίπωρη αυτοκριτική έμεινε στο αραχνιασμένο ερμάρι.
Η αλληλεγγύη, η βοήθεια, η ανθρωπιά όλα θυσιάζονται στο βωμό της αυταρέσκειας και της ματαιοδοξίας μας.
Πηγή προβληματισμού. Πάσχα γαρ ήγγικεν!
